De Vlaamse Regering wenst de herontwikkeling van verlaten bedrijventerreinen (zg. brownfields ) te stimuleren en te faciliteren door het afsluiten van convenanten met projectontwikkelaars en investeerders. Via zo’n convenant krijgen projectontwikkelaars en investeerders een aantal juridisch-administratieve en financiële voordelen bij de ontwikkeling van braakliggende en onderbenutte bedrijventerreinen. Daarmee wil de Vlaamse Regering hen ertoe aanzetten bij voorkeur verlaten sites (brownfields) te hergebruiken in plaats van nieuwe gebieden (greenfields) aan te snijden voor de ontwikkeling van industriële activiteiten, woningbouw of recreatie.

De industrie speelt een belangrijke rol in onze maatschappij, daartegenover staat dat zij een grote impact heeft op het milieu. Om hierop vat te hebben zijn industriële installaties, met potentieel een grote impact op het milieu, onderworpen aan de Europese wetgeving inzake Geïntegreerde Preventie en Bestrijding van Verontreiniging (GPBV) of Integrated Pollution Prevention and Control (IPPC). Deze dataset bevat de GPBV-installaties onder het toepassingsgebied van de Richtlijn Industriële Emissies. De GPBV-installaties zijn gesorteerd op hoofdactiviteit. Dit is de activiteit die in het vet is weergegeven nadat er op een GPBV-installatie is geklikt. Volgende categorieën en types komen voor: - GPBV-installaties industrie: Energie-industrieën; Productie en verwerken van metalen; Minerale industrie; Chemische industrie; Afvalbeheer; Pulp- en papierindustrie & de productie van houten plaatmaterialen; Textielindustrie; Leerlooierijen; Slachthuizen & voeding; Destructie of verwerking van kadavers of dierlijk afval; Oppervlaktebehandeling met behulp van organische oplosmiddelen; Fabricage van koolstof of elektrografiet door verbranding of grafitisering; Afvangen van CO2-stromen voor geologische opslag; Conservering van hout en houtproducten met behulp van chemische stoffen;Zelfstandig geëxploiteerde behandeling van afvalwater - GPBV-installaties veeteelt: Intensieve pluimveehouderij; Intensieve varkenshouderij voor mestvarkens; Intensieve varkenshouderij voor zeugen Het is mogelijk dat een type geen installaties bevat, dit type wordt niet weergegeven in de Geopunt-kaart of INSPIRE-kaarttoepassing.

De Vlaamse Regering wenst de herontwikkeling van verlaten bedrijventerreinen (zg. brownfields ) te stimuleren en te faciliteren door het afsluiten van convenanten met projectontwikkelaars en investeerders. Via zo’n convenant krijgen projectontwikkelaars en investeerders een aantal juridisch-administratieve en financiële voordelen bij de ontwikkeling van braakliggende en onderbenutte bedrijventerreinen. Daarmee wil de Vlaamse Regering hen ertoe aanzetten bij voorkeur verlaten sites (brownfields) te hergebruiken in plaats van nieuwe gebieden (greenfields) aan te snijden voor de ontwikkeling van industriële activiteiten, woningbouw of recreatie.

Sinds 1 januari 2019 is een nieuw Mestdecreet van kracht in Vlaanderen, het ‘Decreet houdende wijziging van het decreet van 5 april 1995 houdende algemene bepalingen inzake milieubeleid en van het Mestdecreet van 22 december 2006, wat de implementatie van het zesde mestactieprogramma betreft’. Europa zette Vlaanderen aan tot een meer doorgedreven aanpak van de bescherming van het oppervlakte- en grondwater. Het Mestdecreet, ook wel MAP 6 (Mest Actie Plan 6) genoemd, heeft tot doel de waterverontreiniging door nitraten en fosfaten uit agrarische bronnen te verminderen en verdere verontreiniging te voorkomen. De afdeling Mestbank van de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) voert dit decreet uit. De gebiedstype-indeling in MAP 6 vervangt de vroegere afbakening van de focusgebieden nitraat mestdecreet. De nieuwe indeling bestaat uit vier gebiedstypes en daar worden verschillende gebiedsgerichte maatregelen ingezet. Zo wil men op termijn de waterkwaliteitsdoelstellingen realiseren. Het zesde mestactieplan (MAP 6) voorziet in een tweejaarlijkse herziening van de indeling van de gebiedstypes. Dat gebeurt op basis van de recentste nitraatmetingen in het oppervlakte- en grondwater in landbouwgebied, uitgevoerd door de Vlaamse Milieumaatschappij. De nieuwe kaart met gebiedstypes die zal gelden in de periode 2021-2022 werd op 27 november 2020 door de Vlaamse Regering vastgelegd. Concreet worden de gebiedstypes nitraat mestdecreet afgebakend als volgt: - Afstroomzones van de Vlaamse waterlichamen als basis Deze zones worden gebruikt als geografische basiseenheid voor de indeling in de verschillende gebiedstypes. In totaal zijn er 265 afstroomzones, naargelang de beoordeling van de kwaliteit van het oppervlakte- en grondwater, wordt elke afstroomzone ingedeeld in één van de vier gebiedstypes. - Beoordeling van het oppervlaktewater De beoordeling van de oppervlaktewaterkwaliteit vormt de vertrekbasis. De gemiddelde nitraatconcentratie van de MAP-meetpunten is de indicator om de globale impact van de landbouw op de oppervlaktewaterkwaliteit in een bepaalde afstroomzone te beoordelen. De streefwaarde voor de gemiddelde nitraatconcentratie bedraagt 18 mg nitraat/l. Deze streefwaarde is afgeleid op basis van data-analyse en is de vertaalslag van de grenswaarde voor nitraatstikstof tussen een goede en matige toestand van de oppervlaktewaterkwaliteit vanuit de Kaderrichtlijn Water. Deze grenswaarde bedraagt 10 mg nitraatstikstof/l, wat overeenkomt met 44,3 mg nitraat/l, als 90ste percentielwaarde. Dit betekent concreet dat 90% van de metingen moet voldoen aan deze grenswaarde. Naar gelang de doelafstand tot de streefwaarde wordt elke afstroomzone ingedeeld in één van de vier gebiedstypes oppervlaktewater. - Beoordeling grondwater De gemiddelde nitraatconcentratie in de bovenste filter van de grondwatermeetpunten is een goede indicator om de globale impact van de landbouw op de grondwaterkwaliteit in een bepaalde afstroomzone te beoordelen. Omwille van de langere reistijden naar het grondwater, wordt er ook rekening gehouden met de trend van de nitraatconcentratie bij de gebiedstype-indeling voor grondwater. - Gebiedstype-indeling op basis van oppervlakte- en grondwater Om tot een definitieve afbakening te komen, wordt de afbakening op basis van het criterium oppervlaktewater gecombineerd met het criterium grondwater. De gebiedstype-indeling op basis van het oppervlaktewater vormt de basis en wordt naargelang het resultaat van de grondwaterbeoordeling, verhoogd met +1 (tot een maximum van 3). Afstroomzones die na de combinatie van oppervlakte- en grondwater gebiedstype 0 zijn maar waar de 90ste percentielwaarde van alle metingen in oppervlaktewatermeetpunten (op basis van winterjaren 2016-2017, 2017-2018 en 2018-2019) hoger is dan 44,3 mg nitraat/l worden bijkomend aangeduid als gebiedstype 1.

Een baggerzone is een zone waarbinnen werkzaamheden gebeuren die nodig zijn bij het weghalen van zand, slib en andere lagen van de waterbodem. Deze baggerzones liggen binnen de vaargeul op de Noordzee en de Schelde tot aan Rupelmonde.

Zones waar baggerspecie wordt gestort. In dit geval zijn de zones gesitueerd in de Noordzee en de Schelde tot aan Rupelmonde.

Een vaargeul is het deel van de (breedte van de) bodem van de vaarweg dat voor de scheepvaart door baggeren op een bepaalde minimale diepte gehouden moet worden. Deze vaargeul loopt vanaf de Noordzee door naar de Schelde tot aan Rupelmonde.

De Vlaamse Regering wenst de herontwikkeling van verlaten bedrijventerreinen (zg. brownfields ) te stimuleren en te faciliteren door het afsluiten van convenanten met projectontwikkelaars en investeerders. Via zo’n convenant krijgen projectontwikkelaars en investeerders een aantal juridisch-administratieve en financiële voordelen bij de ontwikkeling van braakliggende en onderbenutte bedrijventerreinen. Daarmee wil de Vlaamse Regering hen ertoe aanzetten bij voorkeur verlaten sites (brownfields) te hergebruiken in plaats van nieuwe gebieden (greenfields) aan te snijden voor de ontwikkeling van industriële activiteiten, woningbouw of recreatie.

De Boswijzer is een land cover kaart van bos. De Boswijzer definieert bos op basis van volgende criteria: (a) bosoppervlakte minstens 0,5 ha, (b) lengte/breedte verhouding minstens 2,5 en (c) sluitingsgraad minstens 50%. Deze definitie wijkt af van de juridische definitie uit het Bosdecreet. De Boswijzer kan daarom niet als enige bron gebruikt worden om te bepalen of wat als bos gekarteerd staat op de Boswijzer ook bos is volgens de definitie ‘bos’ uit het Bosdecreet. De Boswijzer wordt niet gebruikt voor het bepalen van de bosoppervlakte in Vlaanderen. Hiervoor wordt de Vlaamse Bosinventaris gebruikt die het land use bos inventariseert. Met de Boswijzer, een boskartering nieuwe stijl, wordt er gewerkt met digitale luchtfotografie met zeer hoge resolutiebeelden die automatisch verwerkt kunnen worden. In opdracht van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) voerde Agentschap Informatie Vlaanderen (AIV - EODaS) een segmentatieclassificatie uit van de middenschalige zomervlucht orthofoto’s uit 2018 om de digitale boswijzer te realiseren.

Deze groenkaart is een raster (1m resolutie) van segmentatieclassificatie van de zomervlucht orthofoto’s in opdracht van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). Agentschap Informatie Vlaanderen (AIV - EODaS) voerde hiervoor een segmentatieclassificatie uit van de middenschalige zomervlucht orthofoto’s om een kaart aan te maken met de klassen “Niet groen”, “Landbouw”, “Laag Groen” (minder dan 3m) en “Hoog Groen” (meer dan 3m). Op basis van de Landbouwgebruikspercelenkaart 2018 (Departement Landbouw en Visserij) zijn “Laag Groen” en “Niet Groen” geclassificeerd als “Landbouw”. Dit betekent dat bvb. bomen in landbouwgebied als “Hoog Groen” geclassificeerd zijn.