Bathymetrie vanaf strand tot ca. 1.5 km in zee.

Vectorieel bestand met de indeling van Vlaanderen in hydrografische zones. De kleinste onderverdeling (vha-zones) zijn captatiezones van een VHA-waterloop of deel van een VHA-waterloop. Deze zones zijn geaggregeerd tot op het niveau van deelbekkens en bekkens, zoals bedoeld in het decreet integraal waterbeleid. De ligging van de grenzen van de VHA-zones is o.a. gebaseerd op afwatering via oppervlaktewater, reliëf en op vergelijkbare oppervlaktes van de zones. Dit bestand vormt een onderdeel van de Vlaamse Hydrografische Atlas.

Vectorieel bestand met de assen van bevaarbare waterlopen (waterwegen), onbevaarbare-geklasseerde en een aantal niet-geklasseerde waterlopen. Onderdeel van de Vlaamse Hydrografische Atlas. Dit bestand wordt bijgehouden in een samenwerkingsverband van de Vlaamse provincies en Vlaams-gewestelijke instellingen, waarbij de Afdeling Operationeel Waterbeheer van de VMM als centrale beheerder optreedt. Alle wijzigingen in waterlopen worden gecentraliseerd en in de beheersomgeving opgenomen.

Vectorieel bestand met de indeling van Vlaanderen in hydrografische zones. De kleinste onderverdeling (vha-zones) zijn captatiezones van een VHA-waterloop of deel van een VHA-waterloop. Deze zones zijn geaggregeerd tot op het niveau van deelbekkens en bekkens, zoals bedoeld in het decreet integraal waterbeleid. De ligging van de grenzen van de VHA-zones is o.a. gebaseerd op afwatering via oppervlaktewater, reliëf en op vergelijkbare oppervlaktes van de zones. Dit bestand vormt een onderdeel van de Vlaamse Hydrografische Atlas.

Vectorieel bestand met de assen van bevaarbare waterlopen (waterwegen), onbevaarbare-geklasseerde en een aantal niet-geklasseerde waterlopen. Onderdeel van de Vlaamse Hydrografische Atlas. Dit bestand wordt bijgehouden in een samenwerkingsverband van de Vlaamse provincies en Vlaams-gewestelijke instellingen, waarbij de Afdeling Operationeel Waterbeheer van de VMM als centrale beheerder optreedt. Alle wijzigingen in waterlopen worden gecentraliseerd en in de beheersomgeving opgenomen.

Vectorieel bestand met de indeling van Vlaanderen in hydrografische zones. De kleinste onderverdeling (vha-zones) zijn captatiezones van een VHA-waterloop of deel van een VHA-waterloop. Deze zones zijn geaggregeerd tot op het niveau van deelbekkens en bekkens, zoals bedoeld in het decreet integraal waterbeleid. De ligging van de grenzen van de VHA-zones is o.a. gebaseerd op afwatering via oppervlaktewater, reliëf en op vergelijkbare oppervlaktes van de zones. Dit bestand vormt een onderdeel van de Vlaamse Hydrografische Atlas.

Vectorieel bestand met de assen van bevaarbare waterlopen (waterwegen), onbevaarbare-geklasseerde en een aantal niet-geklasseerde waterlopen. Onderdeel van de Vlaamse Hydrografische Atlas. Dit bestand wordt bijgehouden in een samenwerkingsverband van de Vlaamse provincies en Vlaams-gewestelijke instellingen, waarbij de Afdeling Operationeel Waterbeheer van de VMM als centrale beheerder optreedt. Alle wijzigingen in waterlopen worden gecentraliseerd en in de beheersomgeving opgenomen.

Generalisatie van de digitale vectoriële dataset van de Tertiair geologische kaarten van Vlaanderen en Brussel, gepubliceerd door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap/Vlaamse Overheid, Dept LNE (ALBON) in samenwerking met de Belgisch Geologische Dienst (BGD). De tertiair geologische kaart geeft de tertiaire formaties weer die aan het oppervlakte komen onder het pré-quartaire erosievlak. De legende van de kaart is lithostratigrafisch. (https://www.dov.vlaanderen.be/page/neogeen-en-paleogeen) De tertiair geologische kaart is gecompileerd door de universiteiten van Gent en Leuven tussen 1989 en 2001.

Doel van de winterbedkaart is het aanduiden van de gebieden waar veranderingen van bodemgebruik aanleiding kunnen geven tot een gewijzigd afvoergedrag in geval van overstroming van het gebied. Bepaalde vormen van bodemgebruik of vegetatie worden gekenmerkt door een hoge “ruwheid”, waardoor zij een hogere stromingsweerstand hebben vergeleken met andere vormen van bodemgebruik. Zo zal een bebost valleigebied dat occasioneel overstroomt aanleiding geven tot het optreden van hogere waterpeilen bij eenzelfde overstroming, vergeleken met een niet bebost gebied. Omdat dergelijke veranderingen in peilen en stroomsnelheden maar relevant zijn voor relatief omvangrijke overstromingsgebieden, werd de winterbedkaart beperkt tot de gebieden die onderhevig zijn aan overstromingen vanuit de bevaarbare waterlopen. De term winterbed wordt in Vlaanderen ook alleen gebruikt voor de gebieden die bevaarbare waterlopen bij zeer hoge waterafvoeren innemen.

De landschapskenmerkenkaart is het resultaat van de aanvullende inventaris van de ruimtelijke landschapskenmerken van bovenlokaal belang in Vlaanderen. De geïnventariseerde ruimtelijk structurerende landschapselementen en -kenmerken zijn zowel van fysische (reliëf, hydrografie,...), biotische (planten, struiken, bomen, cultuurgewassen,...) of menselijke (nederzettingsgeografie, landname en kolonisatie, wonen en werken, landbouw en industrie, verkeer en transport,...) aard. De term "ruimtelijk structurerend landschapskenmerk" is geoperationaliseerd a.h.v. 3 criteria: het kenmerk heeft door zijn aanwezigheid een invloed op de opbouw, ruimtelijke configuratie; het is visueel dominant aanwezig en het heeft een bakenfunctie; het is typisch oriënterend voor een bepaalde streek. De kartering van de belangrijke landschapskenmerken is uitgevoerd op kaartschaal 1 : 50 000.