Samenvatting: Het Sociaal Impulsfonds (SIF) was een initiatief van de Vlaamse Gemeenschap met als doel de gemeenten te ondersteunen in hun beleid voor een meer leefbare gemeente. Een aantal principes stonden hierin centraal: Het betrekken van lokale actoren bij de planning en de uitvoering; De uitwerking van een (beleids)meerjarenplan, dat duidelijk de samenhang van het beleid en de relatie tussen het reguliere beleid en het impulsbeleid met SIF-middelen aangeeft. De Vlaamse Gemeenschap maakte de uitkering van de middelen afhankelijk van het bereiken van bepaalde resultaten. Het Antwerpse Sif-Beleidsplan dat oa ook de te continueren VFIK-projecten (Vlaams Fonds voor de Integratie van Kansarmen) bevatte, werd goedgekeurd door de Raad voor Maatschappelijk Welzijn op 18 oktober en 15 november 1996 en door de Gemeenteraad op 18 november 1996. Dit plan was een meerjarenplan dat werd opgemaakt voor een periode van drie jaar (in concreto 1997-1999). Voor de periode 2000-2002 werd een nieuw beleidsplan opgesteld, waarin bestaande initiatieven werden voortgezet en nieuwe projecten een kans kregen. Hoewel er niet echt meer sprake was van een impulsgebied, bleven de meeste inspanningen in dezelfde wijken geconcentreerd als in de vorige SIF-periode. Doel: Visualisatie en afbakening van het de SIF_gebieden voor de stad Antwerpen. Aanmaak: De SIF-gebieden werden afgebakend op basis van een score van de overeenkomstige sectoren op vier domeinen, zijnde leefkwaliteit, omgevingskwaliteit, welzijn en kansarmoede. Het SIF bood de lokale besturen in dit verband de gelegenheid te werken aan de globale verbetering van de stedelijke samenleving door een twee-sporenaanpak:enerzijds moest het beleid de gehele bevolking van de stad (verbetering van welzijn) en het gehele stedelijke grondgebied (verbetering van de leef- en omgevingskwaliteit van de stad) ten goede komen anderzijds moest het beleid specifieke doelgroepen (bestrijding van de kansarmoede) en specifieke gebieden (verbetering van de leef- en omgevingskwaliteit van achtergestelde stadsdelen) ten goede komen. Hiermee werd een duidelijke trendbreuk gerealiseerd ten opzichte van het eerder impulsbeleid dat geïnitieerd werd door de Vlaamse Overheid. Dat richtte zich namelijk exclusief op specifieke doelgroepen (VFIK) of achtergestelde stadsdelen (Herwaarderingsgebieden, Sociale Vernieuwing).