De bodemerosiegevoeligheidsfactor of bodemerodibiliteitsfactor K (ton.h.MJ-1.mm-1) geeft de mate van intrinsieke erosiegevoeligheid van de bodem weer. De K-factor wordt gebruikt bij de modellering van bodemerosie in de Revised Universal Soil Loss Equation (RUSLE) en wordt bepaald door verschillende bodemeigenschappen, waarvan de bodemtextuur en het gehalte aan organisch materiaal de belangrijkste zijn. Bij het opstellen van de bodemerosiegevoeligheidskaart of bodemerodibiliteitskaart (K-kaart) is enkel gebruik gemaakt van de bodemtextuur om de K-factor te bepalen. Er werd geen rekening gehouden met het gehalte organisch materiaal, omdat Vlaanderen niet over gebiedsdekkende data van het gehalte aan organische materiaal beschikt. De ruimtelijke resolutie van deze datalaag is 5 m.

De afstromingskaart met enkelvoudige stroomlijnen toont de lijnen in het landschap waar het water na een regenbui potentieel geconcentreerd afstroomt, rekening houdend met de topografie en de aanwezige waterlopen. De inkleuring geeft per pixel van 5m*5m de grootte van het afstroomgebied naar de pixel weer (in ha). Het berekeningsalgoritme leidt al het afstromend water die toekomt in een pixel naar de laagst gelegen omliggende pixel (Single Flow Direction). Hierdoor ontstaan geconcentreerde, duidelijk afgelijnde afstromingslijnen die de locaties in het landschap weergeeft met de meeste kans op afstroming. De afstromingskaart is gebaseerd op het digitaal hoogte model en de Vlaamse Hydrografische Atlas.

De afstromingskaart met meervoudige stroomlijnen toont de lijnen in het landschap waar het water na een regenbui potentieel geconcentreerd afstroomt, rekening houdend met de topografie en de aanwezige waterlopen. De inkleuring geeft per pixel van 5m*5m de grootte van het afstroomgebied naar de pixel weer (in ha). Het berekeningsalgoritme leidt het afstromend water dat toekomt in een pixel proportioneel naar alle lager gelegen omliggende pixels, waarbij de laagstgelegen pixel de meeste afstroming ontvangt en de minst lager gelegen pixel het minste afstroming ontvangt (Multiple Flow Direction). Hierdoor ontstaan diffuse afstromingslijnen die een meer realistisch beeld geeft van afstroming over een helling. De kaart is vooral nuttig in geval van relatief vlakke of sterk divergente topografie, en op brede homogene hellingen. De afstromingskaart is gebaseerd op het digitaal hoogte model en de Vlaamse Hydrografische Atlas.