Deze grafiek geeft de evolutie weer van de totale uitstoot van broeikasgassen in Vlaanderen voor de periode vanaf 1990, opgesplitst tussen de fracties die wel en niet onder het Europees emissiehandelssysteem vallen (respectievelijk ETS en niet-ETS).

Een verhoogde concentratie aan broeikasgassen zorgt voor een toename van de gemiddelde temperatuur op aarde met verschuiving van de klimaatgordels en wijzigingen in extreme weersfenomenen tot gevolg. En doordat de meeste broeikasgassen erg lang aanwezig blijven in de atmosfeer, zal de temperatuur op aarde zelfs nog blijven stijgen lange tijd na stabilisatie van de concentratie van broeikasgassen. Maar hoe lager het niveau waarop de concentraties gestabiliseerd worden, hoe lager de totale temperatuurstijging uiteindelijk zal zijn.De oplopende atmosferische concentratie van broeikasgassen in de 20ste en het begin van de 21ste eeuw wijst het IPCC met meer dan 95 % zekerheid in hoofdzaak toe aan menselijke activiteiten zoals het gebruik van fossiele brandstoffen, landbouw en wijzigingen in landgebruik (bv. ontbossing). En ook al worden de meeste broeikasgassen uitgestoten in het noordelijk halfrond, toch is de concentratie van broeikasgassen overal in de wereld nagenoeg gelijk. Dit komt doordat hun verblijftijd in de atmosfeer voldoende lang is om tot een homogene vermenging te komen.Deze indicator volgt de evolutie van concentratie aan broeikasgassen in de mondiale atmosfeer.

Energiegebruik zorgt voor het grootste deel van de broeikasgasuitstoot in Vlaanderen: 73 % in 2019.Andere belangrijke bronnen zijn procesemissies door de chemische industrie (11 %) en niet-energetische emissies door veeteelt (5 %) en bij ijzer- en staalproductie (5 %). De totale uitstoot daalde met 15,5 % sinds 2005.